โดย พัดชา เอนกอายุวัฒน์

กับบางเรื่อง...

ฉันมีความสุขกับการรับรู้ว่าไม่มีทางได้ครอบครองแล้วอยู่กับมันไปอย่างนั้น

คล้ายกับถนนเส้นหนึ่งที่มองเห็นข้างทางและรู้จุดหมาย

เป็นเพียงถนนร่มรื่นเส้นสั้นๆ อาจจะไม่มีทางแยกให้ก้าวไปไหนได้ไกล

แต่กลับสุขใจเวลาที่ได้กลับมาเดินเล่นทุกคราว

จริงๆ แล้ว...

ไม่ว่าจะอะไรสิ่งใดในโลกนี้เราก็ไม่มีทางได้เป็นเจ้าของ

มีเพียงช่วงเวลาที่มันเข้ามาทำให้เกิดเรื่องราวในความทรงจำ

ไม่อาจอยู่เคียงกันตลอดไป

แต่เพียงแค่จดจำ ใส่ใจ ด้วยความเข้าใจ ใจก็เป็นสุข

http://patchamemo.exteen.com/

Laughter

www.thn2161200.blogspot.com"Why does your nose run and your feet smell?"

We spend the first twelve months of our children's lives teaching them to walk and talk, and the next Twenty-four years telling them to sit down and shut up!

Teacher: What’s the longest word in the English language?
Pupil: Smiles – because there is a mile between the first and last letters!

Adult
A person who has stopped growing at both ends and has started growing in the middle


 Credit : http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2011/01/K10106897/K10106897.html

To>>Aj Chissanucha

Laughter

"Why does your nose run and your feet smell?"

We spend the first twelve months of our children's lives teaching them to walk and talk, and the next Twenty-four years telling them to sit down and shut up!

Teacher: What’s the longest word in the English language?
Pupil: Smiles – because there is a mile between the first and last letters!

Adult
A person who has stopped growing at both ends and has started growing in the middle

 Credit : http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2011/01/K10106897/K10106897.html

 www.thn2161200.blogspot.com